*english below
Soms heb je zo een dag dat je het gevoel hebt dat alles klopt, vrijdag was voor mij zo een dag. Ik zal er twee blogjes aan besteden zowaar. Het was een prachtig zonnige dag, waarop ik net na zonsopgang richting Velp reed. Aangekomen bij de Boom was het wetenschappelijk team van Terra Nostra al zo goed als klaar met metingen verrichten (en dat terwijl ik voor mijn doen erg vroeg was!). De metingen wezen uit dat de boom het goed doet, gelukkig. Zoals te zien op foto’s hieronder zijn ze vooral metingen gaan doen op bladeren. De wetenschappers Michiel en Wendy hebben ook een soort rasterfoto’s gemaakt om de dichtheid aan bladeren en wortels vast te stellen en vast nog een aantal dingen die me ontgaan zijn. Heel leuk dat er nu ook wetenschappers bij het project betrokken zijn, ook met dank aan Nationale Bomen Bank. Hopelijk worden er interessante nieuwe dingen geleerd.
Met zonsondergang reed ik weer terug en ik moest door de gesprekken met de wetenschappers denken aan de scheiding tussen kunst en wetenschap die is ontstaan in – ja wanneer? Ik overwoog of deze scheiding wellicht parallel loopt met de scheiding van lichaam en hoofd die op een gegeven moment ontstaat (Descartes?) in het denken (paradoxaal…).
In de basis zijn de oprechte wetenschapper en kunstenaar naar mijn mening niet meer dan een “zich verwonderende mens”. Niet meer dan dat, maar ook niet minder, want de verwondering is een naast broertje van de aandacht en onze aandacht bepaalt in het geheel onze gemoedstoestand. Het is dan ook heerlijk om je verwondering te volgen, wellicht doet de kunstenaar dat meer in zijn verbeelding, terwijl de wetenschapper onderzoekt. Alhoewel, dingen als waar Einstein zich mee bezig hield spelen zich eigenlijk ook vrijwel geheel af in de verbeelding.
Waar wetenschap ophoudt door verwondering te worden gemotiveerd, maar eerder door de behoefte aan beheersing en macht, daar gaat het mis. Zo niet anders in de kunstwereld, want daar gaat het niet minder om macht. Je kunt dan wel geen bommen maken van kunst, maar te kunnen bepalen wat ‘belangrijk’ of goed is, dat gaat over macht. Te kunnen bepalen waar over wordt nagedacht in een maatschappij, waarover wordt gefantaseerd en verbeeldt, dat is macht. Als dit niet zo was, dan was er nooit zo hard opgetreden tegen kunstenaars tijdens het bewind van zo vele dictators. In onze tijd zijn er geen dictators van de harde hand. De hand is nu zacht, onzichtbaar, deze treedt bijvoorbeeld op in de vorm van multinationals die zich cultureel legitimeren door musea te sponsoren, en zo langzaam kritische geluiden uit de cultuurinstellingen wegduwen.
Ik denk dat kunst belangrijk is, dat kunst het reflectief vermogen van een maatschappij vergroot. Dat kunst daarom altijd vrij moet zijn. Aan de kunstenaars de taak om kunst te maken die niet alleen voor de eigen vriendjes in hun steriele torentjes is bedoeld. Aan de maatschappij de taak de vrije kunstenaars te steunen. Anders verarmen we geestelijk en vervallen we tot een eendimensionale maatschappij. Daarom vind ik het ook zo mooi om te zien dat dit project ook vanuit enthousiasme voor het kunstzinnig aspect wordt gesponsord en niet alleen vanwege het innovatieve aspect.
Ik zeg altijd: innovatie is leuk, kunst is belangrijk.
*English
Today I am not in the mood to translate this slap of text. But resuming I described the arrival of a science team from Terra Nostra, who made measurements on the treeleaves. They concluded the tree is in a pretty good shape! The rest is a bit of an essay on the importance of free art to keep the reflective capacity of our society healthy.